Ćićevac
Ćićevac je gradsko naselje i sedište istoimene opštine koja se nalazi u Rasinskom okrugu sa sedištem u Kruševcu od koga je udaljen 19 km. Od Paraćina je udaljen 18 km. Prema popisu iz 2002. bilo je 5094 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 5398 stanovnika). Nadmorska visina na kojoj se nalazi Ćićevac je 140 m (kod crkve). Grad Ćičevac se nalazi istočno od reke Velike Morave, odnosno 3 km udaljen severoistočno od ušća Zapadne i Južne Morave, a južno od Jovanovačke reke. Geografski položaj naselja Ćičevac je koordinatama 43 43 07’’ severne geografske širine i 19 19 6 52’’ istočne geografske dužine.
Naselje se prvi put pominje u povelji Kneza Lazara iz 1375. godine kao selo Kikevče. Istorijsku afirmaciju Ćićevac je doživeo u borbama za oslobodjenje od Turaka. Od 1884. do 1935. godine Prema narodnom predanju ime Ćićevac ostalo je od naziva starobalkanskog plemena Ćići, koji su živeli u oblasti planine Ćićevice na Kosovu, južno od Vučitrna.
Tri kilometara istočno od sadašnjeg naselja Ćičevac, nalazi se potes Selište, značajan arheološki lokalitet u ovom kraju, na kome su pronadjeni materijalni ostaci kulture neolita, rimske i vizantijske civilizacije, kao i nalazi iz vremena slovenskog doseljavanja u ove krajeve.
Na izvorištu Radoševačkog potoka, a u blizini Selišta živeo je Radoš, čuvar lovišta Vojvode Prijezde, priča legenda. Njegovi potomci svom naselju dadoše ime Radoševac. Kada 1837. godine velika kuga zadesi Srbiju, ni okolina Ćićevca ne ostade poštedjena. Bežeći od čume, stanovnici sela Radoševca, koga spominju istorijski dokumenti preseliše senizvodno na zapad, na današnju lokaciju.
U trouglu izmedju Varvarina, Donjeg Katuna i Ludog vira nalazi se potes Košarski ključ, na kome se otkopavaju ostaci materijalne kulture iz srednjeg veka. Ovo naselje se zvalo Košari, odnosno Koševi, prema dokumentima iz 19. veka, tako da su i do danas opstala ravnopravno oba naziva.
Jezgro današnje lokacije Ćićevca počelo je da se stvara odmah posle oslobodjenja ovoga kraja od turskog ropstva 1833. godine, a ubrzaniji razvoj naselje doživljava sa izgradnjom železničke stanice Beograd-Niš i puta Pojate Kruševac. Sve do 1928. godine Ćićevac je tretiran kao seosko naselje, a onda je te godine proglašen za varošicu. Od 1884 do 1935 godine u Ćićevcu je radio rudnik mrkog uglja ’’Moravac’’, jedan od tadašnjih najpoznatijih rudokopa u Srbiji.
Legenda o nazivu mesta
Ćićevac se smatra veoma starim naseljem, a ime je dobio po starosedeocima plemena Ćićena, koji su naseljavali ovu sredinu baveći se stočarstvom. Predanje kaže da se ovo mesto najpre zvalo Ćićenac. A da je kasnije dobilo ime Ćićevac, po ugledu susedni Kruševac. Dolaskom Slovena u Pomoravlje Ćićeni su bili potisnuti i sa svojim stadima selili su se iy mesta u mesto. Rasprsli su se na više strana širom Balkana, a jedna drupa je otišla najdalje pod planinu Učku, na poluostrvo Istru, gde se ceo tamošnji kraj prozva Ćićarija. Po Ćićenima Ćićevcu osta današnji naziv.
Ćićevac na